Nowicki Marek Antoni, Wydalenie cudzoziemca według Konwencji Praw Człowieka. Omówienie wyroku Wielkiej Izby ETPC z dnia 15 października 2020 r., 80982/12 (Muhammad i Muhammad)

1. Przez przyjęcie art. 1 Protokołu nr 7 państwa zgodziły się na „minimalne” gwarancje proceduralne w przypadku wydalenia. Artykuł 1 Protokołu nr 7 zapewnia jako pierwszą podstawową gwarancję możliwość wydalenia wyłącznie „w wyniku decyzji podjętej zgodnie z ustawą”. Fraza ta ma podobne znaczenie w całej Konwencji i jej Protokołach. Odnosi się nie tylko do istnienia w prawie krajowym podstawy prawnej, ale również do jakości wchodzących w grę przepisów; musi ona być dostępna i przewidywalna oraz zapewniać ochronę przed arbitralną ingerencją władz publicznych w prawa Konwencji. Dotyczy to również postanowień Konwencji, które wprowadzają prawa proceduralne, takich jak art. 1 Protokołu nr 7, co wynika z ugruntowanego orzecznictwa wskazującego, że zasada rządów prawa, wyraźnie wymieniona w preambule do Konwencji, jest nieodłączną częścią wszystkich jej artykułów. Arbitralność oznacza negację rządów prawa i nie można jej tolerować ani w przypadku praw proceduralnych, ani materialnych.