Babińska-Górecka Renata, Jabłoński Mariusz, Rewaloryzacja emerytur i rent - orzeczenie z dnia 11 lutego 1992 r., K 14/91, [w:] M. Derlatka, L. Garlicki, M. Wiącek, Na straży państwa prawa. Trzydzieści lat orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, WK 2016

1. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 lutego 1992 r., K 14/91, stwierdzało niekonstytucyjność podstawowych unormowań zawartych w ustawie z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw – dalej: ustawa rewaloryzacyjna. Ustawa ta, obowiązująca od dnia 15 listopada 1991 r., wprowadziła przełomowe – jak na ówczesny stan ubezpieczeń społecznych – zmiany w zakresie ustalania wysokości emerytur i rent . Była to tzw. ustawa interwencyjna, tzn. taka, której jednym z podstawowych celów było dostosowanie dystrybucji „świadczeń emerytalno-rentowych do aktualnej sytuacji w zakresie źródeł ich finansowania” , co oznaczało w praktyce dążenie do zmniejszenia obciążeń finansowych budżetu państwa ze względu na pogarszającą się sytuację finansów publicznych .

Podstawowe rozwiązanie nowej ustawy sprowadzało się do przyjęcia, że waloryzacja emerytur i rent oparta zostanie na wzroście przeciętnego...