Prejs Ewa, Przepisy podatkowe o charakterze technicznym dotyczące najmu krótkoterminowego. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 22.12.2022 r., C-83/21, Airbnb Ireland UC plc, Airbnb Payments UK Ltd przeciwko Agenzia delle Entrate

Omówienia
Opublikowano: PP 2023/2/54-58
Autor:

Przepisy podatkowe o charakterze technicznym dotyczące najmu krótkoterminowego. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 22.12.2022 r., C-83/21, Airbnb Ireland UC plc, Airbnb Payments UK Ltd przeciwko Agenzia delle Entrate

1) Artykuł 56 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – dalej TFUE – należy interpretować w ten sposób, że:

– po pierwsze, nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego nakładającemu na podmioty świadczące usługi pośrednictwa nieruchomości, niezależnie od miejsca ich siedziby i od sposobu, w jaki pośredniczą, w odniesieniu do nieprzekraczającego 30 dni najmu nieruchomości położonych na terytorium tego państwa członkowskiego, obowiązek gromadzenia, a następnie przekazywania krajowym organom podatkowym danych dotyczących umów najmu zawartych w wyniku ich pośrednictwa, a jeżeli usługodawcy ci pobrali stosowne czynsze lub wynagrodzenia lub brali udział w ich pobraniu – obowiązek pobrania u źródła kwoty podatku należnego od kwot wpłaconych wynajmującym przez najemców i odprowadzenia jej do skarbu państwa tego państwa członkowskiego;

– po drugie, stoi on na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego nakładającemu na podmioty świadczące usługi pośrednictwa nieruchomości, w odniesieniu do nieprzekraczającego 30 dni najmu nieruchomości położonych na terytorium tego państwa członkowskiego, jeżeli usługodawcy ci pobrali stosowne czynsze lub wynagrodzenia lub brali udział w ich pobraniu oraz mają miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie opodatkowania, obowiązek wyznaczenia przedstawiciela podatkowego mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium państwa członkowskiego opodatkowania.

2) Artykuł 267 TFUE należy interpretować w ten sposób, że w przypadku podniesienia przez jedną ze stron w postępowaniu głównym pytania dotyczącego wykładni prawa Unii ustalenie i sformułowanie pytań, jakie mają być przedstawione Trybunałowi Sprawiedliwości, należy wyłącznie do sądu krajowego, zaś stronom tym nie przysługuje uprawnienie do narzucenia lub do zmiany ich treści.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX