Babiarz Stefan, Wiącek Marcin, Omówienie do uchwały NSA z dnia 17 listopada 2014 r., II FPS 4/14

Omówienia
Opublikowano: ZNSA 2015/1/155-162
Autorzy:

Omówienie do uchwały NSA z dnia 17 listopada 2014 r., II FPS 4/14

Umowa o dożywocie polega na tym, że nabywca nieruchomości zobowiązuje się – w zamian za przeniesienie własności nieruchomości – do zapewnienia zbywcy dożywotniego utrzymania (art. 908 § 1 kodeksu cywilnego [dalej: k.c.]).

W orzecznictwie sądów administracyjnych ujawniła się rozbieżność dotycząca kwestii, czy zbycie nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie jest przychodem zbywcy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a/ ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) i – w konsekwencji – czy rodzi obowiązek podatkowy.

W orzecznictwie dominowało stanowisko, że zawarcie umowy o dożywocie może prowadzić do powstania przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a/ u.p.d.o.f., przy czym wysokość przychodu powinna być określona na podstawie art. 19 ust. 1u.p.d.o.f. Przepis ten mówi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest co do zasady jej wartość, wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX