Szewc Andrzej, Szewc Tomasz, Wójt, burmistrz, prezydent miasta

Urząd tzw. wójta dziedzicznego (łac. advocatus haereditarius, niem. Vogt) jest pochodzenia niemieckiego. W Polsce pojawił się w czasach wczesnego średniowiecza w związku z lokacją miast na prawie niemieckim. Lokacja pociągała za sobą wyodrębnienie prawne miasta oraz specjalne prawa stanowe dla jego mieszkańców. Na czele miasta stawał dziedziczny i nieusuwalny wójt, mianowany przez księcia (w tzw. miastach książęcych, później królewskich) albo przez pana feudalnego (w miastach prywatnych). Z reguły zostawał nim zasadźca, czyli ten, kto - najczęściej w zamian za sowitą zapłatę - otrzymał dokument zezwalający na lokację miasta (dokument lokacyjny). Stosunek wójta do pana miasta kształtował się na zasadzie feudalnego stosunku wasala do seniora, a urząd wójta miał charakter lenna. (...) Do obowiązków wójta należało przewodniczenie ławie sądowej, wykonywanie funkcji policyjnych (ściganie i więzienie przestępców, prowadzenie śledztwa), przygotowanie miasta do obrony i osobista konna służba...