Górecki Jacek, Umowne prawo pierwokupu

Prawo pierwokupu, zgodnie ze swoją nazwą, służy do zapewnienia określonej osobie pierwszeństwa kupna oznaczonego przedmiotu przed innymi potencjalnymi kupującymi. Odgrywa ono znaczącą rolę w obrocie gospodarczym. Znano je już w starożytności . Jako pierwsze pojawiło się ustawowe prawo pierwokupu. Później dopiero wykształciło się prawo pierwokupu wywodzące się z czynności prawnych. W rzymskim prawie klasycznym ustanawiano je w formie dodatkowego zastrzeżenia umownego w kontrakcie kupna–sprzedaży (pactum protimiseos) .

Konstrukcja prawa pierwokupu od czasów starożytnych nie uległa zasadniczej zmianie. Występują w niej najczęściej trzy podmioty: osoba, której prawo pierwokupu przysługuje, zwana dalej uprawnionym; osoba obciążona pewnymi obowiązkami z uwagi na istniejące prawo pierwokupu, określana poniżej jako zobowiązany . Uprawnionemu przysługuje przywilej pierwszeństwa kupna rzeczy lub prawa objętego prawem pierwokupu, na wypadek gdyby zobowiązany sprzedał je osobie trzeciej . Na...