Ślebzak Krzysztof (red.), Wróbel Włodzimierz (red.), Studia i analizy Sądu Najwyższego. Tom II

Unormowanie zrzeczenia się własności nieruchomości ulegało w Polsce wielokrotnym zmianom. Dotyczy to zarówno okresu Polski międzywojennej, jak i PRL. Nie ma potrzeby przedstawiania w niniejszej analizie kolejnych zmian stanu prawnego w tym zakresie, tym bardziej, że poświęcono im sporo uwagi w innych wypowiedziach . Wystarczy odnotować kilka zasadniczych momentów w kształtowaniu się tej instytucji pod rządami kodeksu cywilnego. Pierwotnie art. 179ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) dopuszczał zrzeczenie się własności tylko w odniesieniu do nieruchomości będących przedmiotem własności indywidualnej albo osobistej. Dopiero po nowelizacji kodeksu z dnia 24 lipca 1998 r. (Dz. U. Nr 106, poz. 668) znikło wspomniane ograniczenie przedmiotowo-podmiotowe, anachroniczne wobec zniesienia w 1990 r. podziału własności na typy i formy, obowiązującego w okresie socjalizmu. Nieruchomość, której właściciel się zrzekł, stawała się przedmiotem...