Dąbek Dorota, Prawo miejscowe
Prawo miejscowe
Słowo wstępne
Zawarta w książce analiza aktów prawa miejscowego ujęta została z dwóch różnych perspektyw: z punktu widzenia cech prawa miejscowego jako źródeł prawa powszechnie obowiązującego oraz z punktu widzenia pozycji prawnej podmiotów wyposażonych w kompetencje prawotwórcze, tj. samodzielnego i niezależnego samorządu terytorialnego oraz podporządkowanych hierarchicznie terenowych organów administracji rządowej.
W książce omówione zostały trzy zasadnicze grupy zagadnień. Punkt wyjścia stanowi analiza teoretycznoprawna charakteru prawnego aktów prawa miejscowego w świetle ustaleń teorii prawa dotyczących pojęcia prawa i jego źródeł, legislacji administracyjnej oraz konstytucyjnej zasady podziału i równowagi władz oraz jej odniesienie do przyjętej obecnie w Polsce koncepcji ustrojowej systemu źródeł prawa (rozdziały I–IV). Drugą część stanowi odniesienie wyników rozważań teoretycznych do istniejącej u nas regulacji normatywnej zasad stanowienia i obowiązywania aktów prawa miejscowego (rozdziały V–VIII). W tej części przedmiotem analizy są podstawy prawne stanowienia aktów prawa miejscowego, podmioty upoważnione do ich stanowienia, rodzaje aktów prawa miejscowego oraz procedura prawodawcza. Ta szczegółowa analiza obowiązującej obecnie regulacji normatywnej ujawnia jej nieprecyzyjność i niespójność. Część trzecią (rozdziały IX–X) stanowią rozważania na temat sposobów zapewnienia jedności systemu prawa, a więc legalności działań prawotwórczych organów lokalnych, przyczyn i skutków utraty mocy obowiązującej aktów prawa miejscowego oraz odpowiedzialności z tytułu normatywnej bezprawności. Szczególnie szeroko wykorzystano tutaj doświadczenia praktyczne polskiego prawotwórstwa lokalnego, opierając się zwłaszcza na orzecznictwie sądowoadministracyjnym oraz rozstrzygnięciach organów nadzoru.
Oddawane do rąk Czytelników kolejne wydanie Prawa miejscowego zostało zmienione w stosunku do poprzedniego. Zmodyfikowano układ tekstu i kolejność analizowanych zagadnień, dzięki czemu wywód jest bardziej przejrzysty. Zaktualizowano stan normatywny, a także wzbogacono tekst o najnowsze orzecznictwo polskich sądów administracyjnych i dorobek doktryny.
Niniejsze opracowanie może stanowić użyteczną pomoc nie tylko dla studentów wydziałów prawa i administracji, lecz także dla praktyków zajmujących się stanowieniem prawa miejscowego lub jego kontrolą.
Dorota Dąbek
Kraków, 1.10.2020 r.
RozdziałIEwolucja zasad stanowienia prawa miejscowego w polskim porządku prawnym
1.Pojęcia podstawowe
Pojęcie „prawo miejscowe” nie jest jednoznaczne, dlatego na wstępie wymaga doprecyzowania znaczenie, w jakim jest ono używane w tej książce. „Prawo miejscowe” rozumiane jest zgodnie z treścią nadaną pojęciu „akty prawa miejscowego” w Konstytucji RP (art. 87 ust. 2 i art. 94), a zatem jako źródła prawa powszechnie obowiązującego, stanowione przez terenowe organy administracji rządowej oraz organy samorządu terytorialnego, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach, obowiązujące na obszarze działania organów, które je ustanowiły. Jako tożsame z pojęciem prawa miejscowego używane są w tej książce także sformułowania: „prawo lokalne”, „lokalne źródła prawa”, „lokalne akty normatywne”, „akty terenowe”. Poza zakresem tej książki pozostaje natomiast prawo stanowione przez organy centralne, obowiązujące jedynie na części terytorium państwa, jak również akty stanowione przez organy niewymienione w Konstytucji RP (a więc inne niż „organy samorządu terytorialnego i terenowe organy...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX