Paluch Maria, Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe (stan prawny: 31.12.2002 r.)

Monografie
Opublikowano: Wyd.Praw.PWN 2001
Rodzaj:  monografia
Autor monografii:

Odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe (stan prawny: 31.12.2002 r.)

Autor fragmentu:

Uwagi wstępne

Kwestie regulujące odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe powstałe po dniu 1 stycznia 1998 r. zawiera ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926; zm.: Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083; z 1998 r. Nr 106, poz. 668; z 1999 r. Nr 11, poz. 95, Nr 92, poz. 1062; z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268, Nr 122, poz. 1315; z 2001 r. Nr 16, poz. 166).

Przedstawione w niniejszej publikacji unormowania dotyczące odpowiedzialności obejmują również zmiany dokonane przez kodeks spółek handlowych, który wszedł w życie dnia 1 stycznia 2001 r.

Aby omówić zasady odpowiedzialności niezbędne jest m.in. przedstawienie unormowań dotyczących podatnika, płatnika i inkasenta oraz uregulowań w zakresie powstawania zobowiązań, terminów płatności i wygasania zobowiązań podatkowych.

Ordynacja podatkowa zastąpiła dwa akty prawne funkcjonujące w polskim systemie prawa podatkowego, a mianowicie:

ustawę z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (tekst jedn. Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 z późn. zm.)

ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego w części dotyczącej postępowania w sprawach podatkowych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 338).

Trzeba przy tym podkreślić, że ustawa o zobowiązaniach podatkowych w niektórych przypadkach nadal zachowuje swą dotychczasową moc. Przykładem tego jest kwestia odpowiedzialności osób trzecich. Otóż zgodnie z art. 332 ordynacji podatkowej do odpowiedzialności osób trzecich, o których mowa w ustawie o zobowiązaniach podatkowych, z tytułu zaległości podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie ordynacji stosuje się przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Oznacza to, że o tym, jakie przepisy będą stosowane do orzeczeń w zakresie odpowiedzialności za zobowiązanie podatkowe, będzie decydował moment powstania zobowiązań, nie zaś moment ich ujawnienia.

Jeżeli zatem kontrola przeprowadzana u podatnika w 2001 r., a dotycząca np. 1997 r., dokona ustaleń w zakresie niewykonania bądź nie w pełni prawidłowego wykonania zobowiązań, oznacza to, że zobowiązania powstały w 1997 r., a tylko ich ujawnienie nastąpiło w 2001 r. W związku z tym w przypadku powstania konieczności obciążenia odpowiedzialnością za zobowiązania podatkowe podatnika osoby trzeciej należy stosować art. 40-48a ustawy o zobowiązaniach podatkowych.

Unormowania dotyczące kwestii odpowiedzialności osób trzecich zawarte w ustawie o zobowiązaniach podatkowych znacząco się różnią od przepisów ordynacji podatkowej dotyczącej tej kwestii. Otóż ustawa o zobowiązaniach podatkowych uznaje, że odpowiedzialność osób trzecich jest odpowiedzialnością posiłkową, dotyczy wyłącznie należności głównych. Ponadto ustawa ta pozwala na przenoszenie odpowiedzialności na osoby trzecie tylko za zobowiązania podatnika.

Ordynacja podatkowa kwestię odpowiedzialności uregulowała w sposób odmienny, pozwala bowiem m.in. na obciążenie - w niektórych przypadkach - odpowiedzialnością osób trzecich nie tylko za zobowiązania podatnika, ale również płatnika i inkasenta. Odpowiedzialność w trybie ordynacji dotyczy ponadto należności ubocznych, a więc np. odsetek za zwłokę, kosztów egzekucyjnych.

Szczegółowe omówienie odpowiedzialności w trybie ordynacji podatkowej i ustawy o zobowiązaniach podatkowych znajduje się w dalszej części publikacji.

Autor fragmentu:

RozdziałI
Zobowiązania podatkowe

1.Obowiązek podatkowy, zobowiązania podatkowe, podatek

Obowiązkiem podatkowym jest nie skonkretyzowana powinność poniesienia przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w ustawie.

Zakres podmiotowy obowiązku podatkowego, przedmiot opodatkowania, moment powstania obowiązku podatkowego oraz stawki podatkowe określają ustawy. Obowiązki te nie mogą być znoszone ani też zwiększane umowami cywilnoprawnymi. Nie jest również możliwe przenoszenie obowiązków podatkowych na osobę trzecią w drodze umowy.

Obowiązek podatkowy określają między innymi następujące ustawy:

z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.),

z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Zobowiązaniepodatkowe to wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz miejscu określonym...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX