Partyk Tomasz, Zrzeczenie się zarzutu przedawnienia jako oświadczenie woli dłużnika

W orzecznictwie podkreśla się, iż zrzeczenie się przez dłużnika zarzutu przedawnienia stanowi jego oświadczenie woli, a zatem stosować do niego należy wszelkie reguły dotyczące oświadczeń woli. Prawo nie wymaga dla tego oświadczenia żadnej formy, może więc być złożone w dowolny sposób, także dorozumiany, lecz musi być to celowy i świadomy akt dłużnika nakierunkowany na odniesienie materialnoprawnego skutku w postaci utraty uprawnienia do powoływania się na przedawnienie roszczenia. Wskazuje się również, że zrzeczenie się zarzutu przedawnienia jest osobistym uprawnieniem dłużnika, co ma znaczenie w szczególności w sprawach z tzw. skargi pauliańskiej, bowiem osoba trzecia nie może skutecznie kwestionować zrzeczenia się przez dłużnika korzystania z przedawnienia. Judykatura stoi również na stanowisku, że art. 117 § 2 k.c. przewidujący, iż zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem przedawnienia jest nieważne ma charakter bezwzględnie obowiązujący.