Partyk Aleksandra, Partyk Tomasz, Zezwolenie sądu na dokonanie czynności prawnej dotyczącej majątku wspólnego małżonków w trybie art. 39 k.r.o.

Na podstawie art. 39 k.r.o., jeżeli jeden z małżonków odmawia zgody wymaganej do dokonania czynności, albo jeżeli porozumienie z nim napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, drugi małżonek może zwrócić się do sądu o zezwolenie na dokonanie czynności, zaś sąd udziela zezwolenia, jeżeli dokonania czynności wymaga dobro rodziny. Jak wskazuje się w orzecznictwie „powołany przepis stwarza możliwość zastąpienia zgody współmałżonka, w określonych okolicznościach, orzeczeniem sądu” (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1999 r., I CKN 240/98, LEX nr 40105). Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury udzielenie zezwolenia na dokonanie czynności w trybie art. 39 k.r.o. wymaga ustalenia przez sąd, że miedzy małżonkami istnieje wspólność ustawowa (również na datę zamknięcia rozprawy). Wyrażono także pogląd, że nie jest dopuszczalne wydanie przez sąd w trybie tego przepisu zezwolenia na czynność, która skutkowałaby faktycznym uszczupleniem majątku wspólnego małżonków i z tej przyczyny nie jest czynnością zarządu tym majątkiem. W opozycji do powyższego zapatrywania wskazano jednak, że nie ma przeszkód, by zezwolenie takie zostało udzielone, bowiem rozporządzenie składnikiem majątku wspólnego stanowi jedną z podstawowych postaci wykonywania władztwa nad tym majątkiem.