Partyk Aleksandra, Przesłanki dopuszczalności połączenia spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia

W orzecznictwie wyraża się stanowisko, że połączenie spraw do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia – zarówno w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym – jest uzasadnione, jeżeli zachodzi związek pomiędzy roszczeniami, przejawiający się w tej samej ich podstawie faktycznej bądź w takim związku pomiędzy ich okolicznościami faktycznymi, że dla rozpoznania obu znaczenie ma ten sam materiał dowodowy. Podkreśla się także, że nie ma możliwości łączenia spraw, z których jedna podlega rozpoznaniu w procesie, a druga w postępowaniu nieprocesowym. Natomiast brak jest jednolitego poglądu odnośnie możliwości łączenia spraw podlegających rozpoznaniu przez sądy różnego szczebla. Niezależnie od powyższego wskazuje się, że nie jest celowym łączenie zbyt wielu spraw, gdyż prowadzić to może do skutków sprzecznych z zasadami ekonomiki procesowej.