Bajor Barbara, Byrski Jan, Zalcewicz Anna, Ustawa o usługach płatniczych. Komentarz, wyd. II

Komentarze
Opublikowano: LEX/el. 2017
Stan prawny: 27 października 2017 r.
Autorzy komentarza:

Ustawa o usługach płatniczych. Komentarz, wyd. II

Autorzy fragmentu:

SŁOWO WSTĘPNE

Obserwowane od dłuższego już czasu szerokie zainteresowanie prawodawcy unijnego właściwym uregulowaniem kwestii prawidłowego funkcjonowania rynku usług płatniczych przejawia się znaczącą aktywnością w sferze działań legislacyjnych podejmowanych w celu spójnego unormowania zasad świadczenia usług płatniczych w sposób sprzyjający rozwojowi rynku wewnętrznego, ochronie usługobiorców, niedyskryminacji w zakresie dostępu do rachunku płatniczego. Jego realizacja wyraża się w podejmowanych od kilku lat wielokierunkowych inicjatywach dążących – przez usunięcie barier w postaci zarówno istniejącej fragmentaryzacji krajowych ram prawnych, jak i rozbieżności obowiązujących rozwiązań – do m.in. wprowadzenia minimalnego, jednolitego we wszystkich państwach UE poziomu bezpieczeństwa świadczenia tych usług, dotykając zagadnień związanych z zapewnieniem nie tylko konsumentom, lecz także pozostałym klientom instytucji świadczących usługi płatnicze właściwego poziomu ochrony przez wprowadzanie ogólnounijnych standardów w sferze prawa publicznego i prywatnego. W tym kontekście trzeba rozpatrywać przyjęcie ustawy o usługach płatniczych obowiązującej w Polsce od 24.10.2011 r. Wprawdzie z opóźnieniem, niemniej jej uchwalenie, a następnie nowelizowanie pozwoliło wdrożyć do polskiego porządku prawnego przepisy unijne, zwłaszcza postanowienia dyrektyw 2007/64/WE, 2009/110/WE, 2014/92/UE oraz dostosować krajowe przepisy do rozporządzenia 2015/751. Aktualnie ustawa ta stanowi zasadniczy polski akt normujący zasady świadczenia usług płatniczych oraz wydawania i wykupu pieniądza elektronicznego. Dodatkowo ustawa określa zasady funkcjonowania rynku krajowych transakcji płatniczych przy użyciu kart płatniczych, zasady prowadzenia stron internetowych porównujących opłaty związane z rachunkiem płatniczym, zasady funkcjonowania schematów płatniczych oraz zasady nadzoru nad tymi schematami.

W niniejszym drugim wydaniu autorskiego komentarza zostały omówione i objaśnione w sposób możliwie wyczerpujący przepisy ustawy o usługach płatniczych z uwzględnieniem odesłań do innych aktów prawnych, jak Prawo bankowe czy ustawa o swobodzie działalności gospodarczej, których przepisy prawodawca niejednokrotnie nakazuje stosować odpowiednio.

Opracowanie jest wspólnym dziełem Autorów przygotowywanym zgodnie z przyjętą koncepcją podziału komentowanej materii ustawowej. Za treść merytoryczną każdej z części odpowiada jej Autor.

W komentarzu przyjęto stan prawny na 27.10.2017 r.

Barbara Bajor

Jan Byrski

Anna Zalcewicz

Warszawa, 27.10.2017 r.

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

Zakres regulacji. W art. 1 został określony zakres przedmiotowy ustawy. Ustawa wdraża postanowienia dyrektywy 2007/64/WE. Przypomnieć należy, że celem przyjętych w dyrektywie rozwiązań było doprowadzenie do utworzenia ram prawnych jednolitego rynku usług płatniczych w UE .

Dyrektywa 2007/64/WE została uchylona dyrektywą 2015/2366, zwaną również dyrektywą PSD2, ze skutkiem jednak dopiero od 13.01.2018 r. (art. 114 dyrektywy 2015/2366). Uznano bowiem, że w związku z rozwojem nowych form płatności, szczególnie płatności elektronicznych i tych realizowanych z wykorzystaniem urządzeń mobilnych, dotychczasowa regulacja oparta na dyrektywie 2007/64/WE nie zapewnia stosownych ram prawnych dla rynku usług płatniczych. Dlatego też konieczne było opracowanie rozwiązań, które zapewnią spójność regulacji w zakresie usług płatniczych, uwzględniając rozwój nowych technologii.

W wyniku nowelizacji z 30.11.2016 r. (z mocą obowiązywania od 8.02.2017 r.) zostały wdrożone postanowienia dyrekty...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX