Barta Janusz (red.), Markiewicz Ryszard (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, wyd. V

Komentarze
Opublikowano: LEX 2011
Stan prawny: 30 kwietnia 2011 r.
Autorzy komentarza:

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, wyd. V

Autorzy fragmentu:

WPROWADZENIE

Komentarz ten ma, przede wszystkim, charakter praktyczny. Adresowany jest głównie do sędziów, adwokatów i radców prawnych, a także do twórców, wydawców i producentów. Nie znaczy to, aby pominięte w nim zostały aspekty dogmatyczne. Wielokrotnie są one jednak tylko sygnalizowane lub, co najwyżej, skrótowo referowane.

Podejmując prace nad komentarzem natychmiast po uchwaleniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przyjęliśmy równocześnie krótki termin na jego ukończenie. Przesądziło to o specyfice komentarza. Po pierwsze, brak orzecznictwa i ustalonej praktyki na tle stosowania nowej ustawy spowodował, że niektóre prezentowane w komentarzu pozycje wykładni mogą być zakwestionowane. Staraliśmy się jednak, w miarę możliwości, odgraniczyć te wywody od niekontrowersyjnych wyjaśnień. Po drugie, z pewnością nie dostrzegliśmy wielu problemów prawnych, które wyłonią się dopiero po dłuższym okresie stosowania ustawy. Po trzecie, nie było możliwe skomentowanie aktów wykonawczych do ustawy z powodu znacznego opóźnienia w ich przygotowaniu przez Ministra Kultury.

Podstawowym celem autorów komentarza było wyjaśnienie instytucji nowego prawa autorskiego oraz przedstawienie tej części orzecznictwa sądowego oraz poglądów doktryny, które nie uległy dezaktualizacji wobec zmiany przepisów. Staraliśmy się przy tym „zdiagnozować” problemy prawne, które mogą powstać przy stosowaniu nowej ustawy, przedstawiając z reguły propozycje ich rozwiązań.

Komentarz został napisany przez pięciu autorów według wspólnie przyjętych założeń. Sposób ujęcia poszczególnych części nie jest jednak identyczny. Co więcej, Czytelnik dostrzec może w niektórych kwestiach rozbieżność stanowisk. Staraliśmy się jednak odnotować ją w uwagach do odpowiednich przepisów.

Wielokrotnie nasze poglądy, wyrażone w tej książce, będą zapewne krytykowane, wiele nowych problemów – ważnych dla praktyki – z pewnością pominęliśmy. Toteż będziemy wdzięczni za wszelkie uwagi do naszej pracy, które prosimy kierować na adres: Instytut Prawa Własności Intelektualnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 31-056 Kraków, ul. Józefa 19.

Komentarz ten chcemy poświęcić pamięci Profesora Andrzeja Kopffa, współtwórcy krakowskiej szkoły prawa autorskiego. Był on przewodniczącym Komisji powołanej do opracowania ustawy o prawie autorskim i miał być współautorem komentarza. Był także wyjątkowym opiekunem naukowym trzech jego autorów. Profesor zmarł w 1992 r.

Autorzy

Kraków, styczeń 1995 r.

Dynamiczny rozwój prawa własności intelektualnej i związanej z nim problematyki skłonił autorów komentarza do ustawy o prawie autorskim do przygotowania jego kolejnej, nowej edycji.

Niniejsze, piąte wydanie uwzględnia stan prawny na dzień 30 kwietnia 2011 roku. Autorzy starali się w uzasadnionym zakresie rozwinąć dotychczasowe wywody towarzyszące poszczególnym przepisom ustawy autorskiej, odnotowując i omawiając równocześnie ogłoszone przed tą datą ważniejsze orzeczenia sądów polskich, jak również relewantne akty prawne Unii Europejskiej. Wzięto przy tym pod uwagę znowelizowane teksty odpowiednich dyrektyw unijnych dotyczących prawa autorskiego oraz nowe ich oznaczenia.

Istotnym wzbogaceniem tej edycji jest zamieszczenie w niej uwag odnoszących się do przepisów rozdziału 121 ustawy, autorstwa dr. Krzysztofa Felchnera, które w poprzednim wydaniu nie były komentowane.

Autorzy

Kraków, kwiecień 2011 r.

Autorzy fragmentu:
Art. 1art(1)

1.

Definicja przedmiotu prawa autorskiego w komentowanej ustawie odbiega od definicji przyjętej w ustawie z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim (Dz. U. Nr 34, poz. 234 z późn. zm.). Różnic dopatrzyć się można zarówno w ogólnym opisie definicyjnym (art. 1 § 1), jak i w przykładowym przedstawieniu „podstawowych kategorii” utworów (art. 1 § 2). Obecna definicja nawiązuje natomiast do definicji przyjętej w polskiej ustawie o prawie autorskim z dnia 29 marca 1926 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 1935 r. Nr 36, poz. 260).

2.

Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór. Jest to niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od przedmiotu materialnego (materialnego nośnika – określanego też jako corpus mechanicum), na którym zazwyczaj jest ono utrwalone (por. w tej kwestii uwagi 1–6 w kom. do art. 52).

Należy wyraźnie podkreślić, iż o tym, czy dane dzieło jest utworem w rozumieniu prawa autorskiego, nie decyduje wola stron, lecz ustalenie faktyczne. Nie jest w tej mierze relewantny...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX