Bosak Maria, Ustawa o organizacjach pracodawców. Komentarz
Ustawa o organizacjach pracodawców. Komentarz
Wstęp
Niniejszy komentarz ma na celu syntetyczne omówienie przepisów pozwalających na tworzenie organizacji pracodawców w polskich realiach prawnych. Komentowana ustawa została ogłoszona 26 czerwca 1991 r. i od tego czasu była kilka razy nowelizowana. Zgodnie z ustawą organizacje pracodawców, podobnie jak związki zawodowe, stanowią wypełnienie zasady koalicji - kluczowej dla systemów demokratycznych. Komentarz zawiera omówienie poszczególnych przepisów ustawy wraz z odesłaniem do regulacji zawartych w konwencjach Międzynarodowej Organizacji Pracy, a także orzecznictwie sądowym. Problematyka związana z trybem tworzenia i funkcjonowania organizacji pracodawców stanowi bowiem istotną część zbiorowego prawa pracy, co także zostało uwypuklone w niniejszym opracowaniu poprzez liczne odesłania do tej części prawa pracy.
Maria Bosak
1.
Komentowany przepis odnosi się do trybu umożliwiającego tworzenie organizacji pracodawców. Intencją ustawodawcy, która jasno wynika już z pierwszego zdania komentowanego przepisu, jest to, że tworzenie organizacji pracodawców nie może być uzależnione od decyzji osób trzecich, jak również innych czynników zewnętrznych. W przepisie artykułuje się przede wszystkim zakaz egzekwowania uzyskanego zezwolenia na tworzenie organizacji pracodawców, wskazując tym samym na ich wyłączną autonomię przy podejmowaniu tej decyzji. Jedynym czynnikiem determinującym zasady i zakres funkcjonowania takich organizacji jest ich statut. Ponadto wskazuje się także, że każdy pracodawca ma prawo tworzyć organizację, jak też przystępować do już istniejącej, jeśli możliwość taka nie jest ograniczona postanowieniami statutu, zawierającego rzeczywiste i uzasadnione kryteria, które wykluczają członkostwo w danej organizacji. Wynika z tego również, iż związki zawodowe nie mogą być członkami organizacji...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX