Antonów Kamil (red.), Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Komentarz, wyd. III
Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Komentarz, wyd. III
PRZEDMOWA DO III WYDANIA
Trzecie wydanie Komentarza zostało opracowane przy udziale nowego autora, Bartosza Suchackiego - radcy prawnego, naczelnika wydziału obsługi prawnej Oddziału ZUS w Opolu, prezentującego jednak osobiste poglądy na omawianą problematykę, a nie poglądy instytucji, w której jest zatrudniony. Współpraca z osobą, która na co dzień styka się ze stosowaniem przepisów komentowanej ustawy i wiążącymi się z tym wątpliwościami interpretacyjnymi, pozwoliła na wzbogacenie III wyd. Komentarza o dotąd nieporuszane zagadnienia prawne oraz niejednokrotne pogłębienie wcześniej prezentowanej argumentacji.
Do ważniejszych modyfikacji komentowanych przepisów doszło zwłaszcza w obrębie tez odnoszących się do następujących zagadnień: orzekania o niezdolności do pracy (art. 12-14) i przyznawania rent z tego tytułu (art. 59-61), ochrony przedemerytalnej (art. 24), emerytury wcześniejszej i w obniżonym wieku, w tym emerytury nauczycielskiej bez względu na wiek (art. 29 i 32), ustalania podstawy wymiaru emerytury po rencie lub innej emeryturze (art. 21) w powiązaniu z art. 53 i 110-111, ponownego ustalania prawa do emerytury/renty (art. 114), postępowania odwoławczego (art. 118) ze szczególnym uwzględnieniem stosowania zasad i przepisów postępowania cywilnego w sprawach emerytur i rent (np. art. 316 k.p.c.), kapitału początkowego (art. 173-175).
Poszerzenie treści opracowania wynika również z licznych zmian ustawodawstwa ubezpieczeniowego po ukazania się II wyd. Komentarza w kwietniu 2007 r. Nie chodzi tu jednak tylko o zwykłe nowelizacje prawa emerytalno-rentowego (jak np. w sprawie waloryzacji), lecz również o akty prawne, które odrębnie regulują niektóre dziedziny ubezpieczenia społecznego. Szczególną uwagę zwrócono zatem na, obowiązujące od początku 2009 r., dwie ustawy (o emeryturach pomostowych i emeryturach kapitałowych), które w istotny sposób wpływają na konstrukcję i funkcjonowanie całego systemu emerytalnego, a w swych unormowaniach wewnętrznych odsyłają do stosowania wielu przepisów komentowanej ustawy. W związku z tym najważniejsze rozwiązania prawne tych ustaw zostały uwzględnione zarówno w komentarzu do przepisów dotyczących emerytur (zwłaszcza art. 24), jak i do innych artykułów (np. art. 129).
W III wydaniu Komentarza uzupełniono również orzecznictwo sądowe, literaturę przedmiotu i pisma Centrali ZUS.
Opole, wrzesień 2009 r.
Kamil Antonów
1.Ubezpieczenia emerytalne i rentowe w historii i systemie ubezpieczeń społecznych.
Praktyczna realizacja idei ubezpieczeń społecznych została zapoczątkowana w latach 80. XIX wieku w Niemczech, kiedy to - za rządów kanclerza Otto von Bismarcka - uchwalono trzy akty prawne konstruujące socjalne ustawodawstwo ubezpieczeniowe: ubezpieczenie na wypadek choroby (1883 r.), ubezpieczenie od wypadków w zatrudnieniu (1884 r.) i ubezpieczenie rentowe na starość i na wypadek inwalidztwa (1889 r.). Tak zwany model bismarkowski wyznaczył podstawowe standardy nowożytnych ubezpieczeń społecznych, tj. przymusowość, składkowy sposób finansowania świadczeń oraz solidarność ubezpieczenia wyrażająca się odstąpieniem od zasady równowartości składki i świadczenia w rachunku indywidualnym na rzecz przyjęcia składki przeciętnej i rozłożenia ciężaru ryzyka na szeroką wspólnotę, w ramach której dokonuje się wyrównania dochodów w kierunku osób mających mniejszą zdolność do ponoszenia kosztu ubezpieczenia, a bardziej narażonych na zajście ryzyka ubezpieczeniowego. W tym właśnie przejawia...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX