Plucińska-Filipowicz Alicja, Sposób ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Komentarz

W przepisie § 1 rozporządzenia stanowi się, że określa ono sposób ustalania w decyzji o warunkach zabudowy wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w tym wymagania dotyczące ustalania: linii zabudowy, wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki albo terenu, szerokości elewacji frontowej, wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki, geometrii dachu (kąta nachylenia, wysokości kalenicy i układu połaci dachowych). Przepis ten stanowi więc w istocie prawie literalne (gramatyczne) przeniesienie treści przepisu ust. 7 pkt 1 art. 61 ustawy planistycznej, z tym że dodano określenie „w tym”, przez co odnosi się wrażenie, iż tworząc rozporządzenie, uznano, że możliwe jest zawarcie w nim szerszego zakresu regulacji od tej, którą ustawodawca wskazał, ustanawiając upoważnienie ustawowe.