Zachariasiewicz Maciej i in., Komentarz do rozporządzenia nr 593/2008 w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I)

W artykule 1 ust. 1 w sposób pozytywny określono zakres zastosowania rozporządzenia Rzym I, stwierdzając, że rozporządzenie „stosuje się do zobowiązań umownych w sprawach cywilnych i handlowych powiązanych z prawem różnych państw”. Przepis ten ustanawia zatem dwie podstawowe przesłanki zastosowania rozporządzenia: zaliczenie określonego stosunku prawnego do zobowiązań umownych w sprawach cywilnych i handlowych oraz powiązanie tego stosunku z prawem różnych państw.

Nowością w stosunku do konwencji rzymskiej jest wyjaśnienie, że chodzi wyłącznie o zobowiązania umowne „w sprawach cywilnych i handlowych”, a więc stosunki prywatnoprawne (zob. niżej pkt 14 i n.). Jest to wyraźne nawiązanie do rozporządzenianr 44/2001 (Bruksela I), poświęconego jurysdykcji oraz uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, gdzie zdefiniowano jego zakres zastosowania poprzez odwołanie do tego określenia. Oznacza to, że bogaty dorobek orzeczniczy TSUE na...