Kudła Jacek, Wykorzystanie wyników obserwacji w procesie karnym

W niniejszym komentarzu do ustawy z 6.04.1990 r. o Policji – dalej u.P. – autor wskazuje na konieczność wyraźnego rozróżnienia podczas prowadzenia obserwacji - pojęć: „miejsce publiczne”, „miejsce niepubliczne”, miejsce inne niż publiczne oraz na możliwość przesłuchania policjantów biorących udział w działaniach operacyjnych z zachowaniem ścisłych reguł procesowych, w tym z wyłączeniem jawności. Dla potrzeb wykorzystania, tychże wiadomości w praktyce prokuratorskiej bardzo konkretnie rozróżniono obserwację doraźną i obserwację systematyczną (planową), ze wskazaniem płaszczyzn i kryteriów ich oceny pod kątem wykorzystania wyników. Wyraźnie jednak należy wskazać, że wyniki obserwacji nie są wprowadzone do procesu karnego z mocy ustawy o Policji, mogą one natomiast zostać wykorzystane po przeprowadzeniu odpowiednio dopuszczonych przez ustawę z 6.06.1997 r. – Kodeks postępowania karnego – dalej k.p.k. – czynności procesowych. Do komentarza załączono wykaz porozumień Komendanta Głównego Policji z odpowiednimi instytucjami, będących przejawem realizacji uprawnienia do żądania pomocy podczas wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, tj. u.P. Warto wskazać również na załączone do komentarza najnowsze orzecznictwo sądowe dotyczące obserwacji, wraz z aktualnymi glosami. Ponadto ze względu na podstawową i szczególną ochronę osobowych źródeł dowodowych skomentowano art. 191 i art. 148a k.p.k. oraz ich znaczenie na tle ustawy z 28.11.2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka – dalej u.o.p.p.ś.