Ostrowska Anna, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania gminy jako akt wiążący organy gminy przy sporządzaniu planów miejscowych – zagadnienia praktyczne

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest aktem kierownictwa wewnętrznego uchwalanym obligatoryjnie dla obszaru w granicach administracyjnych gminy. Celem tego aktu jest określenie zasad kształtowana polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego. Realizacja ustaleń studium następuje poprzez uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który, będąc aktem powszechnie obowiązującego prawa (aktem prawa miejscowego), kształtuje wraz z innymi przepisami sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Obecnie w doktrynie i orzecznictwie wiele uwagi poświęca się problematyce sądowoadministracyjnej kontroli studium oraz wpływowi tego aktu na decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jak dotąd nie wypracowano jednolitego stanowiska w żadnej z tych kwestii.