Plucińska-Filipowicz Alicja, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy a jego wpływ na działania gminy w kierunku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

Stosownie do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p., zwanej również ustawą planistyczną, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie ma charakteru aktu normatywnego (aktu stanowienia prawa miejscowego), lecz jest to obowiązkowo uchwalany przez radę gminy dokument określający kierunki kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej na terenie gminy (art. 3 u.p.z.p.). Szczególny charakter studium, a zwłaszcza jego rola przy sporządzaniu i uchwalaniu planów miejscowych, stosownie do art. 9 ust. 4 u.p.z.p. powoduje, że ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Na tym tle rodzą się w praktyce orzeczniczej zarówno organów, jak i sądów administracyjnych pewne, mające istotne znaczenie problemy. Założeniem niniejszego opracowania jest przedstawienie pojawiających się w ostatnim okresie kwestii w tym zakresie, jak też stanowiska zajmowanego przez autora opracowania.