Kiedryńska Lidia, Dopuszczalne stężenia pestycydów w wodach

Przez tysiąclecia jedynym kryterium przydatności żywności i wody, w szczególności wody do picia, była ocena organoleptyczna, czyli ocena smaku, zapachu i wyglądu. Powszechnie wiadomo, że kryteria te są zawodne. Mogli przekonać się o tym w 1854 r. mieszkańcy Londynu, gdy woda ze studni Broad Street, oceniona dobrze pod względem organoleptycznym, stała się źródłem epidemii cholery. Woda była zanieczyszczona ściekami miejskimi. Od tego zdarzenia zaczęto wprowadzać do oceny jakości wód, żywności, powietrza i gleby ścisłe kryteria ilościowe. W 1892 r. Theobald Smith opracował i wprowadził pierwsze testy dotyczące bakteriologicznej czystości źródeł wody do picia. Ocena skażenia bakteriologicznego wody w połączeniu z zastosowaniem chlorowania do dezynfekcji doprowadziły do wprowadzenia w Stanach Zjednoczonych (1914 r.) przez Amerykańską Publiczną Służbę Zdrowia pierwszych norm jakości wody, tzw. miana coli,które istnieją do dzisiaj. Z czasem liczba normowanych parametrów wody do picia...