Żelechowski Łukasz, Zgłoszenie znaku towarowego jako źródło własności w rozumieniu art. 1 Protokołu nr 1 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Glosa do wyroku ETPC z dnia 11 stycznia 2007 r., 73049/01

W wyroku z 11.01.2007 r. w sprawie Anheuser-Busch Inc. przeciwko Portugalii Wielka Izba Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej jako ETPCz lub Trybunał) opowiedziała się za zaliczeniem do zakresu pojęcia "własność" w rozumieniu art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Europejska Konwencja Praw Człowieka, dalej jako EKPCz) sytuacji podmiotu, który dokonał zgodnie z przepisami prawa portugalskiego zgłoszenia znaku towarowego, a znak ten nie został jeszcze zarejestrowany. Omawiany wyrok ma niewątpliwie charakter precedensowy i zasługuje na szczególną uwagę z kilku względów. Po pierwsze, wyrok ten nie tylko dotyczy rzadko poruszanego na tle art. 1 Protokołu nr 1 problemu ochrony praw na dobrach niematerialnych jako własności w ujęciu konwencyjnym, ale poruszona jest w nim bardzo szczególna kwestia statusu podmiotu zgłaszającego znak towarowy, który nie uzyskał jeszcze rejestracji, będącej w wielu ustawodawstwach europejskich zasadniczym źródłem nabycia wyłącznego prawa podmiotowego do znaku towarowego . Po drugie, wskazana okoliczność sprawia, że znaczenie tego wyroku zdaje się wykraczać poza zagadnienie konwencyjnej ochrony zgłaszającego znak towarowy jedynie w prawie portugalskim. Po trzecie, wyrok ten wydany został "aż" przez Wielką Izbę ETPCz na skutek wniosku przedsiębiorcy Anheuser-Busch Inc. o przekazanie sprawy do Wielkiej Izby w trybie art. 43 EKPCz złożonego po zapadnięciu wcześniejszego wyroku Trybunału w tej sprawie z 11.10.2005 r.