Kociubiński Wojciech, Zasada intertemporalności przy łączeniu kar w wyroku łącznym po wejściu w życie ustawy nowelizującej Kodeks karny z 5 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 206, poz. 1589). Glosa do wyroku SN z dnia 17 stycznia 2013 r., II KK 84/12

Glosy
Opublikowano: PS 2014/4/123-130
Autor:
Rodzaj: glosa
Notka bibliograficzna: częściowo krytyczna

Zasada intertemporalności przy łączeniu kar w wyroku łącznym po wejściu w życie ustawy nowelizującej Kodeks karny z 5 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 206, poz. 1589). Glosa do wyroku SN z dnia 17 stycznia 2013 r., II KK 84/12

Do dnia 8 czerwca 2010 r., to jest do dnia wejścia w życie ustawy z 5 listopada 2009 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw , w orzecznictwie Sądu Najwyższego, a także sądów apelacyjnych ugruntowane było stanowisko wykluczające możliwość wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, w sytuacji skazania wyłącznie na kary jednostkowe z warunkowym zawieszeniem wykonania, jak również w sytuacji skazania na kary jednostkowe z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i bez warunkowego zawieszenia wykonania. W uchwale z dnia 25 października 2000 r. I KZP 28/2000 , Sąd Najwyższy stwierdził, że: „unormowanie zawarte w art. 89 § 1 k.k. nie daje podstaw do orzeczenia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania w sytuacji, gdy łączeniu podlegają wyłącznie kary pozbawienia wolności z...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX