Stefański Ryszard A., Wyznaczenie obrońcy z urzędu ze względu na niezamożność oskarżonego. Glosa do postanowienia SN z dnia 28 czerwca 2007 r., II KK 36/07

Dokonana w glosowanym postanowieniu interpretacja art. 78 § 1 k.p.k. jest trudna do zaakceptowania. Jest bowiem sprzeczna z wykładnią językową i celowościową tego przepisu, a argument mający za nią przemawiać oparty jest na błędnych przesłankach. Istotnie, w art. 78 § 1 k.p.k. nie stwierdza się wprost, że gdy oskarżony w sposób należyty wykaże, iż nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny, powstaje obowiązek wyznaczenia mu obrońcy - co prima vista mogłoby wskazywać na trafność przytoczonej tezy.

Obowiązek zachowania się w określony sposób przez organ procesowy w pewnych sytuacjach nie musi jednak wynikać explicite z przepisu. Obowiązek zachowania się adresata normy prawnej - jak słusznie wskazuje się w doktrynie - może być wyrażony w sposób rozkaźnikowy, nakazowy, opisowy i powinnościowy . Najczęściej następuje to przez zastosowanie formy opisowej, polegającej na użyciu czasownika w trybie oznajmującym . Tak wyrażono obowiązek...