Makar Walenty, Wykładania dyrektyw wynikających z art. 213 k.p.k. w zw. z art. 487 § 4 k.p.k.. Glosa do postanowienia SN z dnia 13 października 1995 r., II KRN 124/95
Wykładania dyrektyw wynikających z art. 213 k.p.k. w zw. z art. 487 § 4 k.p.k.. Glosa do postanowienia SN z dnia 13 października 1995 r., II KRN 124/95
1.
Generalnie, tezy orzeczenia są trafne. Zagadnienie stosowania tymczasowego aresztu w świetle nowelizacji prawa karnego wymaga jednak szerszego spojrzenia z uwzględnieniem potrzeby wzmożonej ochrony praw jednostki w razie niesłusznego tymczasowego aresztowania, skazania czy wreszcie "niesłusznego wykonania słusznego wyroku" .
Art. 487Art. 487 k.p.k. ogranicza zakres odpowiedzialności Skarbu Państwa do ściśle określonych wypadków. Z roszczeniem o naprawienie szkody oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę z tytułu oczywiście niesłusznego aresztowania (art. 487 § 4 k.p.k.) można występować w ściśle określonych ustawą stanach faktycznych.
2.
Tymczasowe aresztowanie zastosowano wobec Teresy O. podejrzanej o wprowadzenie do obrotu fałszywych banknotów po 100 dolarów USA, tj. o czyn z art. 227 § 2 k.k. w zw. z art. 58k.k. Zastosowanie tak drastycznego środka zapobiegawczego argumentowano tym, że "stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu jest znaczny ze względu na ciągłość działania,...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX