Gąsiorowska Monika, Wniosek o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku jako pomocniczy środek egzekucyjny. Glosa do uchwały SN z dnia 19 listopada 2010 r., III CZP 92/10

Wyjawienie majątku stanowi instytucję postępowania egzekucyjnego zobowiązującą dłużnika do złożenia wykazu majątku z wymienieniem rzeczy i miejsca gdzie się znajdują, przypadających mu wierzytelności i innych praw majątkowych, a także złożenia przyrzeczenia według roty. Ustawodawca dopuścił możliwość żądania przez wierzyciela wyjawienia majątku przez dłużnika w toku postępowania egzekucyjnego, jeżeli zajęty w egzekucji majątek dłużnika nie rokuje zaspokojenia egzekwowanych należności lub jeżeli wierzyciel wykaże, że na skutek prowadzonej egzekucji nie uzyskał w pełni zaspokojenia swojej należności. Natomiast przesłanką uzasadniającą żądanie wyjawienia majątku przed wszczęciem egzekucji będzie uprawdopodobnienie przez wierzyciela, że nie uzyska on zaspokojenia w pełni ze znanego mu majątku albo z przypadających dłużnikowi bieżących świadczeń periodycznych za okres 6 miesięcy (według stanu prawnego na 2.05.2012 r.). Komentowana uchwała Sądu Najwyższego (dalej jako SN) potwierdza, że złożenie wniosku o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku nie przerywa biegu przedawnienia roszczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu. Zatem w ocenie autorki glosowanej uchwały SN należy uznać, że niniejszy wniosek nie stanowi czynności przedsięwziętej bezpośrednio w celu zaspokojenia roszczenia, a stanowi jedynie pomocniczy środek egzekucyjny.