Jagiełło Dariusz, Warunki zastosowania art. 387 k.p.k. Glosa do wyroku SN z dnia 19 października 2004 r., II KK 279/04

Teza wyroku z 19 X 2004,

II KK 279/04

W myśl przepisu art. 387 § 2 k.p.k. uwzględnienie przez sąd wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego jest możliwe tylko wtedy, gdy nie budzi wątpliwości nie tylko zasadnicza kwestia sprawstwa czynu przez określoną osobę, ale wszelkie te okoliczności, które są istotne dla ustaleń o odpowiedzialności karnej sprawcy, w tym dla właściwej oceny prawnej czynu będącego przedmiotem osądu.

GLOSA DO WYROKU Z 19 X 2004, II KK 279/04

Teza zasługuje na aprobatę. Zachęca do szerszego spojrzenia na poruszone w niej zagadnienia, jak i - pośrednio - na problem nieadekwatnej wykładni wskazanej normy prawnej, dokonywanej przez sądy I instancji.

Wydanie wyroku w trybie art. 387k.p.k. wyraża ideę konsensualizmu (negocjacji) w procesie karnym. Jedną z funkcji, jaką ma realizować proces karny, jest funkcja prakseologiczna (instrumentalna), czyli zasada ukazująca trafną...