Kmiecik Romuald, W stosunku do jakich i kiedy wydanych orzeczeń można stwierdzić ich nieważność. Glosa do postanowienia SN z dnia 15 kwietnia 1999 r., V KO 96/98

Spośród trzech tez sformułowanych przez SN zapewne tylko druga nie nasuwa żadnych wątpliwości. Nie budzi też zastrzeżeń drugie zdanie tezy pierwszej, w którym SN wymienił przykładowo kilka decyzji nie podlegających "stwierdzeniu nieważności z mocy samego prawa". Chodzi o decyzje, które z istoty swej są niezdolne do uzyskania cechy prawomocności, bez przeszkód ulegają reasumpcji i tym samym nie osiągają trwałej "mocy prawnej". Dla stwierdzenia ex tunc prawnej irrelewancji przynajmniej niektórych skutków tego typu orzeczeń nie jest niezbędna instytucja nieważności z mocy prawa. SN trafnie zauważył, że np. stwierdzenie nieważności postanowienia o odroczeniu rozprawy byłoby jedynie "odnotowaniem" zaistniałej w przeszłości nieprawidłowości proceduralnej "nie zaś rozstrzygnięciem wywołującym realne konsekwencje". Trudno też odmówić racji SN, iż np. stwierdzenie nieważności postanowienia oddalającego wniosek dowodowy sprowadzałoby wykładnię prawa procesowego ad absurdum. Istotnie, w jakim...