Prus Łukasz, W kwestii ochrony uzasadnionych oczekiwań w prawie administracyjnym UE. Glosa do wyroku TS z dnia 19 maja 1992 r., C-104/89 oraz C-37/90

Wśród fundamentalnych zagadnień stanowiących przedmiot badań nad działaniami administracji publicznej wyróżnia się powszechnie problematykę dotyczącą ochrony podmiotów wchodzących z nią w stosunki administracyjnoprawne . Głównym „partnerem” administracji jest jednostka, która w istocie jest ostatecznym celem i prawa, i państwa . Jednostka ta „spotyka się” z podmiotem administrującym niejako na co dzień, gdzie nieustannie ścierają się dwie, jakże istotne wartości: interes indywidualny i interes publiczny . Nie wolno jednak zapominać, że w państwie prawa to właśnie godność, wolność i prawa jednostki stanowią nieprzekraczalną granicę aktywności państwa . W tym ujęciu zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań (ang. legitimate expectation, niem. Vertrauensschutz, fr. confiance legitime) można uznać za jedną z konstrukcji służących zagwarantowaniu komplementarnej ochrony prawnej jednostki⁶. A zatem przyjęcie tej koncepcji w płaszczyźnie prawa UE oznacza wprowadzenie wyższego standardu ochrony jednostki⁷.