Zedler Feliks, W kwestii doręczania odpisu zażalenia w razie uchylenia postanowienia przez sąd, który je wydał. Glosa do postanowienia SN z dnia 23 czerwca 2010 r., III CZ 100/09

I. W glosowanym postanowieniu Sąd Najwyższy dokonał wykładni art. 395 § 2 k.p.c. Przepis ten stanowi, że jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt sądowi drugiej instancji, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby rozpoznać sprawę na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.

Na tle takiego stanu prawnego Sąd Najwyższy wypowiedział pogląd, że w sytuacji, gdy sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, postanawia je uchylić stosownie do art. 395 § 2 k.p.c., wówczas odpisu zażalenia nie doręcza się stronie przeciwnej. Za taką wykładnią zdaniem Sądu Najwyższego przemawiają względy celowościowe. Celem bowiem rozwiązania zawartego w art. 395 § 2 k.p.c. jest przeciwdziałanie przewlekłości postępowania.

II. Zarówno teza, jak i jej uzasadnienie skłaniają do refleksji nad samym trybem uchylania...