Grzelak Agnieszka, Trybunał Sprawiedliwości ponownie o relacji między koniecznością zwalczania przestępczości a prawem do prywatności. Glosa do wyroku TS z dnia 21 grudnia 2016 r., C-203/15 oraz C-698/15

W kwietniu 2014 r. Trybunał Sprawiedliwości (dalej jako TS) w szeroko komentowanej sprawie Digital Rights Ireland (DRI) stwierdził nieważność tzw. dyrektywy retencyjnej . Wyrok ten wówczas wzbudził dyskusję m.in. co do jego skutków dla przepisów prawa krajowego, transponujących tę dyrektywę . W wyroku z 21.12.2016 r. w sprawie Tele2 rozwinięto tezy zaprezentowane 2 lata temu przez TS w sposób, który będzie miał znaczenie nie tylko dla wykładni przepisów dyrektywy 2002/58/WE oraz przepisów Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej , ale przede wszystkim dla wykładni przepisów krajowych tych państw członkowskich UE, które po wyroku w sprawie DRI utrzymały obowiązki nałożone na operatorów telekomunikacyjnych. Trybunał Sprawiedliwości rozwinął wcześniejsze wskazówki na temat tego, gdzie leży granica między obowiązkiem walki z przestępczością a prawem do prywatności i prawem do ochrony danych osobowych. Wyrok pozwala również przypomnieć, jakie są skutki orzeczeń wydanych w trybie odpowiedzi na pytania prejudycjalne sądów krajowych dla wszystkich państw członkowskich. Wreszcie, wyrok jest też ważny ze względu na to, że został wydany w czasie, gdy zarówno wiele państw członkowskich, jak i Unia Europejska przyjmuje przepisy, które – przy uzasadnieniu konieczności podejmowania działań na rzecz walki z przestępczością, w szczególności z terroryzmem – ograniczają prawa podstawowe w sposób, który może budzić wątpliwości co do ich niezbędności i konieczności.