Skowron Andrzej, Tożsamość czynu w postępowaniu dyscyplinarnym. Glosa do wyroku SN z dnia 9 września 2013 r., SDI 21/13

Obecnie nie ulega już wątpliwości, że przedmiotem postępowania, także dyscyplinarnego, jest kwestia odpowiedzialności określonej osoby za zarzucany jej czyn zabroniony pod groźbą kary . Odpowiedzialność ta opiera się na dwóch podstawach: faktycznej i normatywnej, z czego pierwszą z nich stanowi czyn, który – w przypadku udowodnienia – zostanie przypisany sprawcy w orzeczeniu skazującym, przy czym musi być to ten sam czyn, o popełnienie którego osoba ta została obwiniona. Podstawę normatywną stanowi kwalifikacja prawna – przepis (przepisy) ustawy zawierający opis (znamiona) zachowania zagrożonego karą. Powyższe prowokuje do zadania pytania, czy czyn, o popełnienie którego została obwiniona J.J., jest w istocie tym samym czynem, za który została skazana orzeczeniem Okręgowego Sądu Lekarskiego z dnia 25 kwietnia 2012 r., które to pytanie ma kapitalne znaczenie ze względu na obowiązującą – także w postępowaniu dyscyplinarnym – zasadę skargowości. Trudno też nie zauważyć, że chociaż Sąd...