Wróbel Sylwia, Przepis art. 445 § 1 k.c. dopuszcza możliwość zrekompensowania, przez zadośćuczynienie, krzywdy wynikłej z rozstroju zdrowia osób bliskich ofiary umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, doznanej wskutek wstrząsu psychicznego wywołanego tym przestępstwem. Glosa do postanowienia SN z dnia 6 marca 2008 r., III KK 345/07

Pogląd Sądu Najwyższego zawarty w glosowanym postanowieniu odnosi się do problematyki zastosowania instytucji określonej w art. 46 § 1 k.k., a mianowicie obowiązku naprawienia szkody. Zagadnienie powyższe ma istotne znaczenie zarówno z teoretycznego, jak i praktycznego punktu widzenia. Sąd Najwyższy odniósł się do problemu zasądzenia odszkodowania na rzecz oskarżycieli posiłkowych, a w realiach rozpoznawanej sprawy rodziców pokrzywdzonego wobec ustaleń, iż wyżej wymienieni doznali rozstroju zdrowia w wyniku wstrząsu psychicznego stanowiącego bezpośrednie następstwo śmierci syna na skutek przypisanego oskarżonemu przestępstwa z art. 156 § 3 k.k.

Powyższe stanowisko stało się następnie podstawą do uwzględnienia wniosku oskarżycieli posiłkowych i przyznania im zadośćuczynienia.

Należy zauważyć, iż Sąd Najwyższy, formułując powyższy pogląd, za fundament swej wykładni przyjął interpretację art. 445 § 1 k.c., uznając jednocześnie, iż oskarżyciele posiłkowi, wykonujący procesowe uprawnienia...