Dąbkiewicz Krzysztof, Prawo karne - cel włamania jako element determinujący wyczerpanie znamion przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. Glosa do postanowienia SN z dnia 5 grudnia 2013 r., II KK 212/13

Teza glosowanego postanowienia niewątpliwie jest trafna i zasługuje na akceptację, stanowi wyraz występującej w nowszym orzecznictwie tendencji, zgodnie z którą z punktu widzenia prawidłowego stosowania przepisu art. 413 § 2 pkt 1 k.p.k. przy orzekaniu Sąd korzysta z pewnej swobody w redagowaniu opisu przestępstwa, pozwalającej na zastąpienie słów ustawy określających znamię przestępstwa ustaleniami faktycznymi, które swą treścią adekwatnie wypełniają znaczenie tego znamienia. Inaczej mówiąc, opis zachowania sprawcy czynu zabronionego zamieszczony in concreto w sformułowaniach zawartych w wyroku musi oczywiście odpowiadać pełnemu zespołowi znamion określonych w przepisie karnym. Nie oznacza to wszelako, że jedyną formą realizacji tego wymagania jest wierne przytoczenie słów ustawodawcy, taki sposób interpretacji art. 413 § 2 pkt 1k.p.k. mógłby bowiem powodować obawę nadmiernej scholastyki. Tym samym dopuszczalne jest zarówno posłużenie się sformułowaniami równoważnymi językowo, jak i...