Roszewska Katarzyna, Prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym w razie choroby pracownika. Glosa do uchwały SN z dnia 7 lipca 2011 r., II PZP 3/11

Uchwałą z dnia 7 lipca 2011 r. Sąd Najwyższy rozpoznał zagadnienie prawne zawierające pytanie: czy okres czasowej niezdolności do pracy, skutkujący pobieraniem przez pracownika sfery budżetowej wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz zasiłku chorobowego, wpływa na prawo tego pracownika do uzyskania dodatkowego wynagrodzenia rocznego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej , w sytuacji gdy wskutek nieobecności będącej skutkiem choroby pracownik w danym roku kalendarzowym nie przepracował efektywnie co najmniej sześciu miesięcy, choć przez ten czas pozostawał z tym pracodawcą w stosunku pracy?

Rozpoznając zagadnienie prawne, SN odniósł się jednoznacznie do postawionego problemu. Zgodnie ze sformułowaną tezą okresy wskazane w zagadnieniu prawnym nie podlegają zaliczeniu na poczet okresu liczonego w celu ustalenia prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego w proporcjonalnej wysokości.