Dąbkiewicz Krzysztof, Postępowanie karne - prawomocność postanowienia sądu odwoławczego o utrzymaniu w mocy orzeczenia w przedmiocie tymczasowego aresztowania. Glosa do postanowienia s.apel. z dnia 11 grudnia 2009 r., II AKz 633/09

Glosowane postanowienie zasługuje na bliższą uwagę już choćby z tego powodu, że stanowi wyraźne odejście od dotychczasowej konsekwentnej linii orzeczniczej SA we Wrocławiu, który akceptował praktykę pozostawienia bez rozpoznania zażalenia wniesionego w terminie przez jednego z obrońców oskarżonego (podejrzanego) lub oskarżonego (podejrzanego) osobiście na postanowienie sądu I instancji o zastosowaniu lub przedłużeniu tymczasowego aresztowania, gdy wcześniej, w wyniku rozpoznania innego (w sensie pisma procesowego) zażalenia tej samej osoby, sąd odwoławczy zaskarżone postanowienie sądu I instancji utrzymał w mocy. Stanowisko to zgodne było zresztą z zapatrywaniem najwyższej instancji sądowej wyrażonym w uchwale z 21 października 2003 r. I KZP 31/2003 . W tymże judykacie SN przyjął, że niedopuszczalne jest rozpoznanie zażalenia, wniesionego przez jednego z obrońców oskarżonego (podejrzanego) na postanowienie sądu I instancji, które już się uprawomocniło na skutek rozpoznania zażalenia...