Zbrojewska Monika, Postępowanie karne - okoliczności utrudniające obronę jako przesłanka obrony obligatoryjnej. Glosa do postanowienia SN z dnia 4 listopada 2011 r., V KK 88/11

Teza glosowanego postanowienia SN zasługuje na ocenę pozytywną. Ratio legis, jakie przyświecało wprowadzeniu unormowania przewidzianego w art. 79 § 2 k.p.k., było przede wszystkim zapewnienie oskarżonemu skutecznej i realnej obrony w sytuacji, kiedy po jego stronie zaistniały okoliczności utrudniające obronę. Tym samym ustawodawca usankcjonował zgłaszany od dawna postulat w doktrynie, by formalna obrona obowiązkowa uaktywniała się w sytuacji, gdy występowanie oskarżonego bez obrońcy w postępowaniu karnym powodowałoby ograniczenie jego prawa do obrony . Jest to unormowanie trafne, bowiem z jednej strony nie sposób stworzyć kazuistycznego unormowania uwzględniającego wszystkie możliwe sytuacje, które mogą utrudniać oskarżonemu obronę, z drugiej zaś strony trudno przyjąć, iż poza okolicznościami wymienionymi w art. 79 § 1 pkt 1-3 k.p.k. nie pojawią się inne, które będą ową obronę utrudniać.

Zgodnie z art. 79 § 2 k.p.k. „oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za...