Wąsowicz Wojciech, Podstawa prawna dopuszczalności potrącenia wierzytelności powstałych po ogłoszeniu upadłości w stosunku do jednego z wierzycieli. Glosa do wyroku SN z dnia 20 lutego 1997 r., I CKN 3/97

Równomierne, lecz niestety niepełne, zaspokojenie wierzycieli upadłego podmiotu gospodarczego w ramach poszczególnych kategorii wierzytelności bądź brak zaspokojenia w ogóle wierzytelności z dalszych kategorii przydają atrakcyjności instytucji potrącenia. Możliwość umorzenia, w drodze jednostronnego oświadczenia woli, wzajemnych wierzytelności, stwarza jednak zagrożenie, iż część wierzycieli będzie nadużywać tej instytucji, wskutek czego uszczupleniu ulegnie masa upadłości. Przeciwdziałać takim zjawiskom mają regulacje art. 34-37 prawa upadłościowego . Jak wiele innych przepisów tego prawa stwarzają one trudności interpretacyjne . Glosowane orzeczenie zajmuje się kwestią dopuszczalności potrącenia wierzytelności, które powstały już po ogłoszeniu upadłości. Z chwilą ogłoszenia upadłości rozpoczyna się tzw. właściwe postępowanie upadłościowe, które jest częstokroć przewlekłe. W czasie jego trwania, wskutek działań syndyka bądź innych zdarzeń prawnych, powstają, jak określa je doktryna