Gontarski Waldemar, Grabowska Genowefa, Penalizacja nielegalnych gier hazardowych po wyroku Trybunału Sprawiedliwości. Glosa do postanowień Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2013 r.: I KZP 14/13 i I KZP 15/13 oraz do wyroków Sądu Najwyższego: z dnia 3 grudnia 2013 r., V KK 82/13 i z dnia 8 stycznia 2014 r., IV KK 183/13.

Glosowane orzeczenia dotyczą odpowiedzi na pytanie, czy ze względu na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C–213/11, C–214/11 i C–217/11 Fortuna i inni – nie ma zakazu urządzania określonych gier hazardowych poza kasynami, w szczególności na automatach, tzn. czy poza kasynami obowiązuje wolność gospodarcza.

Zdaniem TSUE: „[...] przepis tego rodzaju jak art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, zgodnie z którym urządzanie gier na automatach dozwolone jest jedynie w kasynach gry, należy uznać za «przepis techniczny» w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34” – pkt 25 wyroku Fortuna i inni.

Przeto wyłania się zagadnienie bezskuteczności art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych („Urządzanie gier cylindrycznych, gier w karty, gier w kości oraz gier na automatach dozwolone jest wyłącznie w kasynach gry”), jako przepisu sprzecznego z aktem ponadustawowym, tj. z dyrektywą (art. 91 ust. 3 Konstytucji, wzmocniony art. 9Kon...