Golonka Anna, Odurzenie środkami psychoaktywnymi jako negatywna przesłanka działania w stanie silnego wzburzenia. Glosa do wyroku s.apel. z dnia 19 maja 2015 r., II AKa 237/14

Glosowane orzeczenie zapadło w sprawie M.B., który wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z 31.07.2014 r. (III K 28/13) został uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na tym, że „w nocy 16 czerwca 2012 r. około godz. 2.30 w S., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia N.K., dławił pokrzywdzonego za szyję oraz zadał mu szereg ciosów nożem w okolicę kończyn górnych, powłok brzucha i szyi powodując osiem ran kłuto-ciętych kończyn górnych, ranę podbrzusza oraz ranę kłuto-ciętą szyi, która to rana uszkodziła żyłę szyjną wewnętrzną, w następstwie czego doszło u pokrzywdzonego do zatoru powietrznego serca oraz wykrwawienia, co doprowadziło do zgonu N.K., tj. czynu kwalifikowanego z art. 148 § 1 k.k.”.

W glosowanym wyroku poruszono problematykę, na którą w istocie składają się dwa odrębne zagadnienia, doniosłe z punktu widzenia odpowiedzialności sprawcy czynu zabronionego. Po pierwsze, Sąd Apelacyjny w Szczecinie uznał, że stan odurzenia sprawcy przestępstwa stanowi...