Cora Łukasz, Niedopuszczalność wniesienia zażalenia na niewymagalne zarządzenie prokuratora o zatrzymaniu i przymusowym sprowadzeniu do którego faktycznie nie doszło. Glosa do postanowienia SN z dnia 29 października 2012 r., I KZP 14/12

Gwarancja kontroli legalności pozbawienia wolności nie na podstawie wyroku sądu (art. 41 ust. 2 Konstytucji RP), ale z innych powodów, nabiera szczególnego znaczenia, gdy chodzi o zatrzymanie osoby. To podstawowe uprawnienie zatrzymanego dotyczy nie tylko klasycznych postaci tego środka przymusu uregulowanych w art. 243, 244 i 247 k.p.k., ale także – po nowelizacji z k.p.k. z 10 stycznia 2003 r. – dotyczy tych uregulowanych w systematyce ustawy karnoprocesowej poza rozdziałem 27 k.p.k., a dotyczących sytuacji nie zawsze ściśle związanych z przypuszczeniem popełnienia przestępstwa (art. 75 § 2 i 285 § 2 k.p.k., art. 376 1 i 2, 377 § 3 i 382 k.p.k.). Stąd uczynienie użytku z kompetencji do zaskarżenia zatrzymania przysługuje wszystkim osobom zatrzymanym, niezależnie od posiadanego przez nie statusu procesowego . Konstytucyjne uprawnienie zatrzymanego do sądowej kontroli legalności pozbawienia wolności ulega konkretyzacji w przepisie art. 246k.p.k. Podstawowym celem tej gwarancji...