Włodarczyk Wojciech, Kolizja znaków towarowych: sprawa złotego zajączka Lindt Goldhase - polemika. Glosa do wyroku SN z dnia 13 kwietnia 2007 r., I CSK 16/07

W "Europejskim Przeglądzie Sądowym" z czerwca 2008 r. została opublikowana niezwykle interesująca glosa autorstwa E. Wojcieszko-Głuszko do wyroku Sądu Najwyższego w głośnej sprawie ochrony w Polsce wspólnotowego znaku towarowego Lindt Goldhase. Znak ten ma charakter oznaczenia trójwymiarowego z przestrzennymi, graficznymi i słownymi elementami, który odniesiono do czekolady i wyrobów czekoladowych. Stanowi figurkę siedzącego zająca w kolorze złotym z detalami w innych kolorach, napisem "Lindt Goldhase", czerwoną wstążką na szyi, z dzwoneczkiem i kokardą. Znak został zarejestrowany na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z 20.12.1993 r. o wspólnotowym znaku towarowym (dalej jako rozporządzenie). Uważam, że wspomniany wyrok zasługuje na aprobatę i życzliwe zainteresowanie. W związku z tym nie zgadzam się z krytycznymi tezami wyrażonymi pod jego adresem przez Autorkę glosy. W szczególności, w mojej opinii, Sąd Najwyższy (dalej jako Sąd lub SN) słusznie sprzeciwił się możliwości przyjęcia apriorycznego założenia, że w toku oceny kolizji znaków towarowych w świetle art. 9 ust. 1 lit. b rozporządzenia, napisy w przeciwstawionych znakach mają większe znaczenie aniżeli elementy przestrzenne i graficzne. Trafnie zwrócił uwagę, że pojęcie ryzyka konfuzji, o którym mowa w tym przepisie, jest szersze aniżeli to, które wynika z koncepcji tzw. bezpośredniego ryzyka oraz z pojmowania ryzyka w tzw. wąskim znaczeniu. Kierując się dorobkiem wspólnotowego orzecznictwa, sformułował wiele prawidłowych zasad oceny wspomnianego ryzyka. W powołanej glosie jej Autorka, krytykując poglądy SN, postawiła kilka tez wywołujących moje zastrzeżenia. Polemika koncentruje się na problematyce oceny w toku stosowania art. 9 ust. 1 lit. b rozporządzenia takich okoliczności, jak zdolność odróżniająca przeciwstawionych znaków i występowanie ryzyka konfuzji. Poruszane zagadnienia prawa wspólnotowego mają znaczenie głównie dla praktykowania tego prawa w Polsce. Są one jednak także przydatne dla rozumienia prawa polskiego - przepis art. 9 ust. 1 lit. b rozporządzenia stanowi bowiem odpowiednik art. 5 ust. 1 lit. b dyrektywy 2008/95/WE z 22.10.2008 r., mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (dalej jako dyrektywa). A właśnie z tą drugą regulacją musi pozostawać w zgodzie wykładnia art. 296 ust. 2 pkt 2 ustawy z 30.06.2000 r. - Prawo własności przemysłowej.