Klejnowska Monika, Karne postępowanie - rażąca niesprawiedliwość wyroku jako podstawa kontroli odwoławczej prowadzonej poza granicami zaskarżenia. Glosa do postanowienia SN z dnia 8 października 2015 r., II KK 148/15

Komentowane tezy dotykają istotnej dla modelu postępowania odwoławczego kwestii związanej z właściwym pod względem formalnym i merytorycznym ukształtowaniem treści skargi odwoławczej, która jest zasadniczym wyznacznikiem granic rozpoznawania sprawy i orzekania w II instancji.

Sąd odwoławczy – zgodnie z art. 433 § 1 kodeksu postępowania karnego , który ma podstawowe znaczenie dla granic kognicji tegoż sądu – rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia, a także zawartych w skardze odwoławczej zarzutów, jeśli zostały podniesione , uwzględniając treść art. 447 § 1–3 k.p.k., a w zakresie szerszym w wypadkach wskazanych w art. 435, 439, 440, 455 k.p.k. Trzeba dodać, że orzekanie poza granicami zaskarżenia i podniesionymi zarzutami wchodzi w grę także w przypadku, o którym mowa w art. 434 § 4, art. 536 k.p.k. w postępowaniu kasacyjnym i art. 545 § 1 w zw. z art. 435 i art. 434 § 4k.p.k. w postępowaniu wznowieniowym. Nawet jednak wówczas, gdy sąd odwoławczy orzeka niezależnie od granic...