Morawski Wojciech, Glosa do wyroku TS z dnia 7 września 1999 r., C-61/98

Prawo wspólnotowe nie nakłada na organy celne, które posiadałyby informacje o ewentualności nadużyć w ramach procedury tranzytu zewnętrznego, żadnego obowiązku ostrzeżenia głównego zobowiązanego, który mógłby stać się dłużnikiem należności celnych wskutek tych nadużyć, nawet kiedy zainteresowany działałby w dobrej wierze.

Potrzeby dochodzenia prowadzonego przez organy krajowe mogą, w sytuacji braku świadomego działania lub niestaranności przypisanej zobowiązanemu i gdy ten ostatni nie był informowany o rozwoju dochodzenia, tworzyć sytuację szczególną w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 1430/79 z 2 lipca 1979 r. dotyczącego zwrotu i umorzenia należności przywozowych i wywozowych, zmodyfikowanego przez rozporządzenie Komisji nr 3069/86 z 7 października 1986 r. , skoro okoliczność, że organy krajowe, w interesie dochodzenia, świadomie pozwoliły zaistnieć nieprawidłowościom, stawiałaby tego ostatniego w sytuacji szczególnej w relacji do innych przedsiębiorców prowadzących...