Kociubiński Piotr, Glosa do wyroku TK z dnia 15 maja 2012 r., P 11/10

Stosownie do brzmienia art. 190 ust. 1 Konstytucji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne. Walorem tej ostatniej cechy judykatów TK jest nade wszystko zapewnienie pewnej pewności prawa, niejako utrwalenie stanu faktycznego i prawnego, który na przestrzeni niejednokrotnie lat mógł charakteryzować się tymczasowością, a to ze względu na wzajemne podważanie rozstrzygnięć kolejnych i kolejnych instancji sądowniczych (o ile w proces ten nie zostanie dodatkowo zaangażowana administracja publiczna, o innych podmiotach nie wspominając). Wiąże się z tym jednak duża odpowiedzialność, za którą musi iść świadomość, że naprawa ewentualnych błędów i uchybień nie będzie możliwa. Niestety czasami jednak tego zrozumienia może zabraknąć, a przynajmniej w parze z nią może nie pójść dostateczna, i to podwyższona, staranność. W mojej ocenie przejawem tego rodzaju braku należytej sumienności jest właśnie glosowane orzeczenie, które gdyby podlegało kontroli...