Sieradzka Małgorzata, Glosa do wyroku SN z dnia 9 stycznia 2008 r., II CSK 363/2007

1. Dla zaistnienia deliktu z art. 13 ust. 1 u.z.n.k. nie jest konieczne, aby skopiowany produkt był identyczny z oryginałem, wystarczy bowiem stopień podobieństwa tak wysoki, aby na podstawie całościowego wrażenia nie można było ich odróżnić.

2. Na oznaczenie produktu składają się zarówno znak towarowy, jak i inne cechy produktu, w tym kształt, forma, kolorystyka, sposób rozmieszczenia elementów graficznych. Przy oznaczaniu produktów niewątpliwie na pierwsze miejsce wysuwa się znak towarowy, co rodzi pytanie o stosunek ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej do ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tym bardziej że ta ostatnia nie zawiera definicji znaku towarowego. W literaturze przedmiotu podnosi się, że ustawy te określają różny zakres ochrony. I tak - p.w.p. chroni prawo podmiotowe osoby, która uzyskała rejestrację znaku towarowego, podczas gdy u.z.n.k. chroni rynek jako całość i ma na celu zapewnienie swobodnego, niezakłóconego i uczciwego działania...