Tylman Janusz, Glosa do wyroku SN z dnia 9 marca 1993 r., WRN 8/93

1. Konstrukcja notoryjności powszechnej ma ugruntowaną pozycję i ważką do spełnienia rolę w postępowaniach prawnych - nie tylko w postępowaniu karnym. Ze względów prakseologicznych przyjmowana jest także wówczas, gdy prawo obowiązujące nie normuje tego urządzenia wyraźnie.

Nie ma też w zasadzie większych rozbieżności interpretacyjnych co do istoty notoryjności. Wytworzyły się nawet pewne stereotypy myślowe, wpływające na formułowane definicje, akcentujące z reguły to co w niej typowe, bezsporne, oczywiste. Także podawane przykłady dobierane są najczęściej w taki sposób, żeby przekonywały o potrzebie posługiwania się tą konstrukcją, wobec narzucającej się zbędności przeprowadzania dowodów co do pewnych faktów (np. że Paryż jest stolicą Francji, że po niedzieli następuje poniedziałek itp.).

Na obrzeżach tego pojęcia występują wszakże trudności w jednoznacznym oddzieleniu faktów rzeczywiście notoryjnych od tych, które się do nich zbliżają albo co do których mogą wystąpić różnice ocen...