Szewczyk Maria, Glosa do wyroku SN z dnia 9 lutego 2004 r., V KK 194/03

Teza glosowanego wyroku Sądu Najwyższego jest w zasadzie trafna, chociaż wymaga uściślenia. Aby uniknąć niejasności, winna ona - zdaniem glosatorki - brzmieć: „Prawo do obrony, o którym stanowi art. 6 kpk, zapewniające oskarżonemu (podejrzanemu) swobodę wypowiedzi co do zarzuconego mu czynu zabronionego, chroniące zarazem przed poniesieniem odpowiedzialności karnej z powodu ich treści, nie legalizuje innych zachowań oskarżonego o znamionach czynu zabronionego, chociażby zmierzały one do uniknięcia bądź złagodzenia odpowiedzialności za czyn zarzucony, ... z wyjątkiem sytuacji, gdy zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony wynikający wyłącznie z wypowiedzi stanowiących treść składanych przez oskarżonego (podejrzanego) w procesie karnym oświadczeń".

Prowadząca do sformułowania tezy Sądu Najwyższego sytuacja dotyczyła przypadku, w którym oskarżony Krzysztof F. dopuścił się przestępstwa fałszerstwa dokumentów przez podrobienie podpisów innej osoby na protokołach z dokonanych w...