Mróz-Krysta Dominika, Glosa do wyroku SN z dnia 8 stycznia 2010 r., III SK 31/09

Spółka akcyjna prowadziła koncesjonowaną działalność w zakresie dystrybucji gazu ziemnego. Jednym z elementów i przejawów jej działalności było sporządzanie taryf i przedkładanie ich do zatwierdzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki (URE).

Dwóch członków zarządu w imieniu spółki złożyło do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki taryfę wraz z wnioskiem o jej zatwierdzenie. Analogiczny wniosek – lecz w odniesieniu do taryfy różniącej się od tej objętej pierwszym wnioskiem – złożyło dwóch innych członków zarządu tej samej spółki. Prezes URE wydał decyzję, mocą której zatwierdził pierwszą z taryf. Spółka złożyła odwołanie od tej decyzji do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Jak wydawałoby się – sprzeczne ze sobą – działania spółki (spółka składa wniosek o zatwierdzenie taryfy, a po uzyskaniu decyzji zatwierdzającej, składa odwołanie) były wynikiem konfliktu pomiędzy członkami zarządu.

Sąd uwzględnił odwołanie i uchylił zaskarżoną decyzję, argumentując, iż...